Konca'nın Günlüğü: HİÇ BÜYÜMEYEN ÇOCUK!!!

2, 5 yıl önce 12 yıl baktığımız oğlumuzu (kedimiz miniş) i kaybettik...Ben bir ay kendime gelemedim Eşim psikolojik destek aldı...Onu kaybettiğimizde bir daha asla kedi almayalım diye birbirimize söz verdik...

Yaklaşık 1,5 yıl önce bir akşam oturururken eşim, arkadaşımın köpeği doğurmuş ve yavrularını dağatıyorlarmış birini biz alalımmı diye dokundurdu! Şiddetle karşı çıktım.Asla olmaz...Miniş den sonra hele bir köpek!! üstelik evde bakıcaz, mümkün değil dedim...Konuyu kapattık...

Bir gün işden eve geldim.Evdeki halıları eşim kaldırmış.Hayrdır dedim.Çok kirlendi yarın yıkamacıya haber vericem gelip evden alacaklar...Çok iyi yapmışsın dedim.Sabah evden birlikte çıktık..Gün boyu halıları düşündüm!!!

Akşam işden dönerken her zaman olduğu gibi kendi aracımızla beni almaya gelen eşim arkaya bin konca dedi.Hava karanlık hayırdır deyip arkaya bindim.Bir baktım ön kolkukta battaniyeye sarılmış bişey duruyor. Bide ne göreyim bir köpek...İşte o an jetonum düştü ve halıların neden kalktığını anladım...Çıldırdım..Asla istemiyorum diye bağarmaya başladım...Sesim yüksek perdeden çıkınca cam gibi gözleriyle battaniyenin içindeki başını kaldırıp bana baktı...Birden yumuşadım.Olmaz yapamayız,bakamayız vb pek çok şeyi eve gidene kadar mırıldandım...Tamam dedi eşim hafta sonu kalsın pazartesi geri götüreceğim..Pekiiii Anlaştık dedim....

Hep birlikte eve girdik...Eşime kaç aylık diye sordum. 1,5 aylık dedi. İkisine de hiç yüz vermeden yanlarında diğer odaya geçtim.Eşim Minişimim sunger koltuğunu kaldırdığımız yerden aldı.Ona yer yaptı.Gıcık oldum. Suyunun mamasının yeri belli oldu..Battaniyenin içinde duran camgözün ayakları silindi eve girdi..Hemen tüm evi gezdi. Her girdiği odanın çıkışında göz göze geldik...Evi keşvettikden sonra sıra bana geldi...Ben nereye o oraya.. Git diyorum yok sevmicem seni diyorum yok...O kadar küçükki salonda oturduğum koltuğa çıkmak için verdiği mücadeleyi görünce dayanamadım kucağıma aldım.Kulağına sen misafirsin ve pazartesi gideceksin dedim.Ben öğle dedemişiim yüzümün her karesini yalayıp anında uyudu...Bütün gece kucağımdan inmedi bizim misafir...Aradan 1,5 yıl geçti hala bizimle...Kocaman dana oldu.Hala benim kucağıma çıkıp oturuyor...

Adını ben Şems koydum,eşim Sezar nufus cüzdanında çift ismi var....20 gün içinde tuvalet alışkanlığını edindi....Biz iki kişilik bir aileyken Şems le üç kişilik bir aile olduk...Evde asla havladığını görmedim ve duymadım....Dışarda en büyük zevki arabadan başını çıkarıp havlamak...Assolist olmak,her kezin ona bakması ,laf atması hoşuna gidiyor...Bizde izin veriyoruz.Çünkü evde havlamaması gerektiğini biliyor...Bizim neye tepki gösterdiğimizi iyi biliyor ve tepki göstereceğimmiz şeyeri yapmıyor...Asla evdeki eşyalara zarar vermiyor.Masanın üstünde duran hiç bir şeye dokunmuyor...Yemek yerken asla yanımıza gelmiyor. Ancak biz çağırırsak yanımıza gelip bekliyor...Arsızlık yaptığını görmedim, verirsek yiyor zaten mamasının ve suyunun yeri belli aç kalmayacağını çok iyi biliyor...

Sabah 6.00 da uyanıp babasını uyandırıyor..Aralarında müthiş bir iletişim var.(Beni sinir edecek kadar sağlam bir iletişim) Tuvalet ihtiyacını yapınca eve gelip en büyük hobisini yapıp yalayarak beni uyandırıyor.Öpüşüp koklaştıkdan sonra bizi işe uğurluyor...İş dönüşü her akşam babasıyla uzun yuruyuşler yapıp nerdeyse her hafta parçaladığı ve yenilerinin alındığı plastik kemiklerle oyun oynayıp antreman yapıyor...Evde atamadığı stresini dışarda boşaltıp eve geliyor.

Sağlam karakterli ve duygusal benim oğlum...Bu aralar en büyük merakı bizim konuştuklarımızı anlayama çalışmak..Yakında konuşacak diye ödüm kopuyor zira bu tip girişimleri yok değil.. Seyahat etmek onunda hobisi uzun yol yapmak hoşuna gidiyor...Kaldığımız oteller Şems i görünce bize indirim yapıyor.Bunu birebir Cunda da yaşadım..İnsanlarla çok iyi anlaşıyor..Benim oğlumun derdi hayvanlarla....

Evde hayvan bakmak zor, onunla ilgilenmek zorundasınız.Tuvalet alışkanlığını edindirmeniz ve ihtiyacı olduğunda mutlaka dışarı çıkarıp dolaştırmanız gerekiyor..Hayatınızın tam merkezinde olmalı...Onu tanımalı ne istediğini bilmelisiniz..Hem sizden çekinmeli hemde sevmeli bu dengeyi tutturmanız çok zor. Şems in cinsinde bir köpek le yaşıyorsanız kesinlikle sizin kurallarınız doğrultusunda ve kontrolünüz altında olmalı...Bu kuralları eşim koydu Şems uydu bende ne yapmam ve yapmamam gerektiğini öğrendim.Şems in arkadaşı ve dostu babası bense stres topuyum.Oyun oynamak,sevilmek ve cilveleşmek isitiyorsa yanımda bitiyor.Ama ciddi mevzularda babasıyla iletişimini koparmaz...Babasının her lafını dinler zaman zaman dinlememe girişimleri olmuyor değil ozaman da ceza alacağını biliyor.

Tüm bunları sizlerle paylaşmamın sebebi şudurki...Evinizde hayvan beslemek istiyorsanız onunla bir çocuk gibi ilgilenecekseniz alın..Evde hayvan beslemek ciddi bir işdir. Gerçekten bakabileceğinize, ilgi gösterebileceğinize inanıyorsanız alın yoksa almayın.Evde hayvan beslemek ciddi sorumluluk gerektirir...Sadece sevmekle olmaz.Tıpkı bir çocuk gibi ilgilenmek,sağlık kontrollerini zamanında yaptırmak,ihtiyaçlarını bilmek ve karşılamak her şeyden önemlisi aile ferdiniz olarak onu kabul edip benimsemeniz gerekir..Çünkü hayvanlar HİÇ BÜYÜMEYEN BİR ÇOÇUK GİBİDİR...

Pitbullara sevgi verirseniz misliyle sevgi görürsünüz ama kötü davranır sevgisiz büyütür ve zarar vermeye çalışırsanız kesinlikle anlar ve hisseder evet işte o zaman size zarar verir..Savunma mekanızması....Tıpkı biz insanlar gibi..NE EKERSENİZ ONU BİÇERSİNİZ...

Şems in bizim evimizde kaldığı ilk gece....

Ne kadar küçükmüş benim oğlum..1.fotoğraf Belgrat ormanındaki ilk yürüyüşümüz...Güneşlendiği fotoğraflar Ayvalık ve Cunda 'ya ilk sehayati....En altdaki fotoğraf Dalış ekibiyle ilk tanışması...